رویکرد دولت اردوغان در خصوص مسئله کردها: از سرکوب تا گفت‌‌‌وگو/علی باقری دولت‌‌‌آبادی

از زمان تأسیس ترکیه، مسئله‌‌‌ی هویت‌‌‌یابی متمایز کردها از ترک‌‌‌ها و تأکید بر استقلال، یکی از چالش‌‌‌های بزرگ پیش روی دولت‌‌‌های گوناگون در این کشور بوده است. همه‌‌‌ی دولت‌‌‌هایی که تا پیش از حزب عدالت و گسترش در این کشور بر سر کار آمدند، از رویکرد سرکوب کردها استفاده کردند؛ دولت اردوغان نخستین دولتی بود که روند گفت‌‌‌وگو با کردها را در سال 2002م آغاز کرد. با این حال، این سیاست چندان نپایید و از سال 2015م به بعد، باز هم سیاست سرکوب در دستور کار قرار گرفت. بدین ترتیب، باید گفت رویکرد دولت اردوغان بین دو گزینه‌‌‌ی گفت‌‌‌وگو و سرکوب در نوسان بوده است. پرسش اصلی مقاله این است که عوامل مؤثر بر شکل‌‌‌گیری رویکرد دولت اردوغان به کردها چیست؟ برای پاسخ به پرسش فوق از نظریه‌‌‌ی جیمز روزنا و روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. یافته‌‌‌های پژوهش نشان می‌‌‌دهد مجموعه‌‌‌ای از عوامل سیاسی، تاریخی و فرهنگی در داخل ترکیه و تحولات منطقه و نظام ‌‌‌بین‌‌‌الملل در بیرون این کشور بر رویکرد دولت اردوغان تأثیرگذار بوده است. عواملی که هرگونه چشم‌‌‌انداز صلح و گفت‌‌‌وگو با کردها را تیره و ناامیدکننده می‌‌‌سازد.