انقلاب اسلامی ایران، گفتمانی انقلابی و فرهنگی استقلالی، مبتنی بر باورهای اجتماعی و ایستارهای ارزشی به ارمغان آورد. یکی از مؤلفههای این گفتمان، احیای نقش جریانهای فکری و جنبشهای دینی– سیاسی در جهان بود که موازنه قدرت را به نفع جبهههای ثالث در نظام بینالمللی تغییر داد. این جبهه بر آرمانهای عدالت اجتماعی و نفی سلطه قدرتهای خارجی تأکید میکند. بیداری اسلامی نیز واقعیتی تردیدناپذیر است که امواج آن در حال گسترش است. این نوشتار، به دنبال پاسخ به این پرسش است که انقلاب اسلامی ایران چه تأثیری در بازآرایی بیداری اسلامی داشته است؟ با بررسی و واکاوای بنیانهای اندیشهای و عملی انقلاب اسلامی و اصول اساسی حاکم بر سیاست خارجی کشور، این فرضیه مطرح شده که تأثیر انقلاب اسلامی ایران بر بیداری اسلامی در کشورهای عربی و مسلمانان، اگرچه در آغاز به طور آشکار و زودبازده به آرمانهای انقلاب اسلامی و تأثیرپذیری بر سایر ملتهای مسلمان نایل نیامد، ولی با گذشت زمان و رسیدن به وضعیتی که در بسیاری از کشورهای اسلامی به تناسب ویژگیهای هر کشور ایجاد شد و شرط لازم انقلابهای اسلامی را تأمین نمود، توانست بر روح و کالبد این جوامع تأثیر بگذارد. پس از گذشت چند دهه از انقلاب اسلامی ایران، این شرایط هماکنون در حال کامل شدن است.